Στιγμές της δεκαετίας του 60 ξαναζωντανεύουν σε ολοένα και περισσότερες οικογένειες της Ροδόπης και της Ξάνθης. Γονείς αναγκάζονται να ξενιτευτούν αφήνοντας τα παιδιά τους πίσω με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να κερδίσουν τα προς το ζην βρίσκοντας δουλειά σε χώρα του εξωτερικού, συνήθως Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο.
Οι οικογένειες ξανασμίγουν μετά από τρεις, έξι μήνες ή και έναν χρόνο. «Ο πατέρας μου έφυγε για να εργαστεί ως ελαιοχρωματιστής στη Γερμανία για τρεις μήνες» λέει ο Βαλάντης από την Ξάνθη που είδε την κανονική ροή της οικογενειακής τους καθημερινότητάς να ανατρέπεται. «Εδώ δύσκολα έκανε μεροκάματο, εκεί του είπανε ότι για τρεις μήνες θα έχει δουλειά, αν πάνε καλά τα πράγματα, θα πάμε κι εμείς κοντά του, έτσι μας είπε φεύγοντας» δηλώνει μην κρύβοντας ότι ανησυχεί στην προοπτική να εγκαταλείψει τον τόπο του και τους φίλους του που τόσο αγαπά.
Ο νεαρός Βαλάντης, δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα παιδιού που είδε τον πατέρα του να μεταναστεύει. Για παράδειγμα από την ορεινή Ξάνθη μόνο μετανάστευσαν 400 οικοδόμοι αφήνοντας πίσω παιδιά και συζύγους. Όλοι τους έχουν την ίδια, ανομολόγητη, πολλές φορές, ελπίδα «να διορθωθεί η κατάσταση στη χώρα μας και να γυρίσουν γρήγορα πίσω σμίγοντας ξανά με τις οικογένειές τους».
Φώτο:Κομοτηνή, πολίτες στα ΑΤΜ Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος