“Ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένο το μυθιστόρημα γιατί μιλάμε για μυθιστόρημα- μπορεί να θεώρησα απαραίτητη την έρευνα που πάλι μου πήρε πολύ καιρό, δεν παύει όμως να είναι ένα μυθιστόρημα- Ο τρόπος λοιπόν που είναι γραμμένο είναι ακριβώς για ένα μυθιστόρημα, όπως ο Ύπατος της Σμύρνης, το προηγούμενο βιβλίο μου. Είναι ένα πολυφωνικό μυθιστόρημα «Ο κλήρος του αίματος», που θέτει κυρίως διλήμματα κι ερωτήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι σε ακραίες περιστάσεις, όπως είναι ένας εμφύλιος πόλεμος. Μ’ αυτήν ακριβώς την πολυφωνία δίνεται η δυνατότητα πολλαπλής θέασης από διάφορες πλευρές της ιστορίας και των καταστάσεων που είχαν κληθεί να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι, τότε σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης, όπως άλλωστε ήταν και η Μικρασιατική Καταστροφή και γιατί όχι όπως είναι και η εποχή που ζούμε”, ανέφερε στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές Ιστορίες» η Σωτηρία Μαραγκωζάκη δημοσιογράφος-συγγραφέας από την Αλεξανδρούπολη μιλώντας για το νέο της βιβλίο .
«Τον τραγικό άνθρωπο τον σέβεσαι όπου κι αν ανήκει»
“Ήσουν «προστατευτική» με όλα τα πρόσωπα της ιστορίας σου;” Την ρωτήσαμε σ’ αυτό το σημείο για να την ακούσουμε πρώτα να παρατηρεί, “χαίρομαι που βάζεις την λέξη προστατευτική κι όχι αντικειμενική γιατί δεν μπορεί ένας συγγραφέας να είναι ποτέ αντικειμενικός γιατί και ο ίδιος είναι ένα άτομο που έχει το δικό του πλαίσιο αρχών και αξιών και κάθε μυθιστόρημα περνάει τη θέση του συγγραφέα για τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα και τον κόσμο. Την κοσμοθεωρία του δημιουργού εμπεριέχει κάθε μυθιστόρημα. Ο αναγνώστης είναι αυτός που θα κρίνει αν ήμουν ή όχι”.
“Το αίμα, που έγινε νερό γίνεται και μελάνι…Έγινε νερό το αίμα σ’ αυτή την ιστορία του ελληνικού Εμφυλίου;” επιμείναμε γνωρίζοντας δυστυχώς, πως είναι μόνο μια η απάντηση: “Έγινε νερό και ήταν βαθύτατο τραγικό”, είπε εξηγώντας πως: “Σε περιόδους εμφυλίου πολέμου το αίμα γίνεται νερό. Αυτό έχει διττή σημασία και ρέει άφθονο – ο ελληνικός εμφύλιος ήταν αιματηρότατος είχε επίσημα 55.000 νεκρούς, αλλά είναι πολύ μεγαλύτερος ο αριθμός- ήταν πιο αιματηρός από τους Βαλκανικούς Πολέμους, την Μικρασιατική Εκστρατεία και το Αλβανικό Έπος μαζί. Αλλά και κατέλυσε δεσμούς συγγενικούς”.
Όπως είπε η σημαντική Θρακιώτισα συγγραφέας «Ο κλήρος του αίματος» έχει επίσης διττή σημασία, την έννοια αυτή που κληρονομούμε στη ζωή, αλλά και αυτού που μας τυχαίνει. “Το αίμα, το αίμα που ρέει άφθονο, αλλά και το αίμα ο συγγενικός βαθμός, «είσαι αίμα μου» λέμε και εννοούμε είσαι συγγενής μου”.
Χρειάζεται να παλέψουμε ατομικά και συλλογικά για έναν δικαιότερο κόσμο
Τέλος, δεν παραλείψαμε να της ζητήσουμε να αναφέρει κάτι για την χρονιά, που φεύγει μα κυρίως γι αυτή που βρίσκεται προ των πυλών. “Φεύγει επιτέλους το 2020! Ήταν μια «μαύρη» χρονιά για την παγκόσμια ιστορία κι έτσι θα καταγραφεί κι αυτό γεννά σε όλους μας ελπίδες κι ανακούφιση. Όμως οι συνέπειες και οι αιτίες που γεννούν τις ανισότητες και όλα τα κοινωνικά προβλήματα παραμένουν και γι αυτό χρειάζεται να έχουμε δύναμη και κουράγιο και να παλέψουμε συλλογικά, αλλά και ατομικά στη βάση του: «Ο καθείς εφ ώ ετάχθη» για ένα καλύτερο κόσμο, για ένα δικαιότερο κόσμο για τους πολλούς”.
Φώτο: Σωτηρία Μαραγκωζάκη (πηγή F/B)
Συνέντευξη-κείμενο: Μαρία Νικολάου
Info
Η Σωτηρία Μαραγκωζάκη μίλησε στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή “Καθημερινές Ιστορίες ” για νέο της Βιβλίο « Ο κλήρος του αίματος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Πατάκη”