¨Αρνιά – Κατσίκια – πιδιά – νφάδες – γαμπροί – ’γεια κι δύναμη κι απ ούλα τα καλά¨ οι ευχές των Σαρακατσάνων- τα κάλαντά τους- στο ξεκίνημα του έτους, αλλά και ανήμερα των Χριστουγέννων. Κάλαντα που μόνο στα χείλη των μεγάλων σε ηλικία Σαρακατσάνων βρίσκονται πια. Αλλά, ήταν κι εκείνοι κάποτε παιδιά και γυρνούσαν πρωί – πρωί από καλύβι σε καλύβι, δίνοντας ευχές και παίρνοντας τα καλούδια των Σαρακατσάνισων που πάντα τα είχαν έτοιμα από βραδύς.
«Τα παιδιά κάθονταν την ώρα που έλεγαν τις ευχές ¨για να παίρνουν οι πρατίνες τ’ αρνιά τ’ς και να μην τ’ αφήνουν¨ λένε οι ηλικιωμένοι Σαρακατσάνοι σήμερα γελώντας με τη χαρά ενός μικρού παιδιού. Όπως εξηγεί ο πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου των εν Θράκη Διαβιούντων Σαρακατσάνων Γιώργος Νάκος, μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής, εκείνα τα πουρναρόκλαδα που κράταγαν τα μικρά παιδιά έπρεπε να τριζοβολούν, την ώρα που λέγαν τις ευχές «για να βελάζουν τ’ αρνιά». Αν τα κλαράκια δεν πριτσιάναγαν (όπως χαρακτηριστικά λένε) πίστευαν ότι «δεν θα ’ναι καλή χρόνια και δεν θα βελάζουν τα αρνιά», δηλαδή δεν θα έχουν πολλά γεννητούρια. Εκείνη την εποχή όλο το βιος των Σαρακατσάνων, όπου κι αν βρισκόταν, ήταν κοπάδια τους.
Φώτο: σαρακατσάνοι σήμερα ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου