Από το 1954 που έβγαλε το Δημοτικό ο Ευθύμης Αρβανιτίδης είμαι επαγγελματίας αλιέας. «Η θάλασσα δεν στερεύει, «στερεύουμε» εμείς οι αλιείς γιατί όλα τα παράνομα εργαλεία δουλεύουν στην θάλασσα, όλα! Δεν τηρείται ο Νόμος.» δηλώνει και μας καλωσορίζει στον τόπο του, στο Πόρτο Λάγος. « Από την ώρα που δεν τηρείται ο Νόμος είναι όλα άχρηστα.» λέει ξανά και αγναντεύει την θάλασσα που απλώνεται μπροστά του. «Από την θάλασσα όλο παίρνουμε, δεν σπέρνουμε κάτι. Γι αυτό και η παραγωγή πέφτει.»
Όσον αφορά στα «μαθήματα» που του έχει χαρίσει η καθημερινή ενασχόληση; «Πολλές εμπειρίες και πολλές λαχτάρες. Βούλιαξα δύο φορές , παραμονή Πρωτομαγιάς του 1974 βούλιαξε το καϊκάκι . Λαχτάρα μεγάλη, αλλά γλιτώσαμε , δόξα το Θεό.» Θυμάται τα παλιά, συγκρίνει τα τωρινά, τα μετρά και τα βγάζει όλα «λειψά». «Αρχίζεις να ξεχνάς τις παλιές τις δουλειές που κάναμε και βγάζαμε μεροκάματο. Σήμερα εμείς οι επαγγελματίες δεν μπορούμε να δουλέψουμε γιατί οι ερασιτέχνες έχουν πιο πολλά εργαλεία από εμάς.»
Από τα 14 του χρόνια πάνω στο καΐκι. 62 χρόνια κύλησαν σαν το αλμυρό νερό. «Και ψαράς να είσαι σήμερα πρέπει να ξέρεις γράμματα. Τον ερασιτέχνη τον αφήνεις ανεξέλεγκτα να ψαρέψει, όπου να ναι κι εγώ επειδή έχω δέκα μέτρα καΐκι παραπάνω από τρία μίλια δεν μπορώ να βγω.» λέει το παράπονό του και μας αποχαιρετά με την παράκληση «να μην ξεχνάμε τους ψαράδες.»
Φώτο: Ευθύμης Αρβανιτίδης, Πόρτο Λάγος Ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου