Όταν το 1997 έφτασε στην Ελλάδα από τη Ρωσία έπιασε δουλειά στο πλευρό ενός μελισσοκόμου. Την ενασχόληση αυτή τη βρήκε πολύ ενδιαφέρουσα με αποτέλεσμα μετά από 1,5χρόνο απέκτησε τις δικές του κυψέλες. «Ξεκίνησα με 130 μελίσσια και έφτασα στα 540» δηλώνει ο Ευθύμιος Καλμουκίδης σημειώνοντας πως υπάρχουν πάντα “σκαμπανεβάσματα”. «Εξαρτάται πάντα από την Φύση. Αν βοηθούν οι καιρικές συνθήκες, αυξάνονται οι κυψέλες. Αν όχι, έχουμε απώλειες.» δηλώνει ο έμπειρος μελισσοκόμος. Η φετινή χρονιά, λόγω της ξηρασίας, είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν σημαντικές απώλειες.
Εμπιστοσύνη κι ειλικρίνεια
Η συνεργασία και η εργατικότητα των μελισσών παράδειγμα προς μίμηση
Την Άνοιξη πηγαίνει τις κυψέλες του στον Έβρο και στη συνέχεια στο πεύκο και στο βαμβάκι της Ροδόπης. Όταν ο καιρός είναι σύμμαχος, τότε και τα μελίσσια “δουλεύουν” καλύτερα. «Αν δεν βρέξει, χάνουμε και το βαμβάκι και το πεύκο.» σημειώνει ο έμπειρος μελισσοκόμος που παρατηρεί τη λειτουργία των κυψελών του κι ακόμη εντυπωσιάζεται. «Αν μιμηθούν οι άνθρωποι την επικοινωνία, την συνεργασία και την εργατικότητα των μελισσιών, τότε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν θα υπήρχαν» δηλώνει σημειώνοντας με νόημα «όλες οι μέλισσες δουλεύουν, ξέρουν τι δουλειά πρέπει να κάνουν σε αντίθεση με αρκετούς ανθρώπους που θέλουν να κάθονται στις πολυθρόνες και να δίνουν εντολές.»
Φώτο:Ευστάθιος Καλμουκίδης Ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου