Ο Βασίλης Τσιάρας είναι ιχθυολόγος. Τα τελευταία δέκα χρόνια εργάζεται σε λιμνοθάλασσες. Τον τελευταίο καιρό είναι υπεύθυνος για το «Νταλιάνι» της Αρωγής, στη Λιμνοθάλασσα της Ξηρολίμνης στο Φανάρι. Σε μια έκταση 2.500 στρεμμάτων, ανοίγει κάθε άνοιξη τους ιχθυοφραγμούς για να εισέλθουν οι γόνοι, μικρά ψάρια από τη θάλασσα στη λιμνοθάλασσα. «Σκοπός αυτής της «μετανάστευσης» είναι να αξιοποιήσουν τα ψάρια τα τροφικά αποθέματα της λιμνοθάλασσας» εξηγεί ο νεαρός ιχθυολόγος σημειώνοντας ότι τα ψάρια παραμένουν εκεί ως τις αρχές του Φθινοπώρου.
Τσιπούρες, Κεφαλόπουλα, Λαβράκια, Γλώσσες και Γαρίδες
Αντιμέτωποι με τον παγετό και την αυθαιρεσία των εμπόρων
«Για να φτιάξεις μια δική σου επιχείρηση, θα πρέπει να την αγαπάς. Εγώ ζω εδώ, ειδικά με τον παγετό. Πολλοί έχασαν ψάρια λόγω του παγετού.» δηλώνει σημειώνοντας πως η πολιτεία είναι απούσα, «έκανα τέσσερις μήνες να πάρω αγροτικό ρεύμα! Η πολιτεία δεν είναι κοντά στον παραγωγό κι αυτό δημιουργεί προβλήματα.» Παράλληλα, σπεύδει να προσθέσει πως εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι να μην χάσει την παραγωγή του. «Αν χάσω παραγωγή, αν καταστραφεί ο γόνος είμαι τρία χρόνια πίσω». Με το άγχος της καθημερινότητας ειδικά την περίοδο του χειμώνα, με την αγάπη για τη δουλειά, με την ομορφιά του τοπίου να τον αποζημιώνει οι σκέψεις για την επιχείρηση συντροφεύουν τον ιχθυοπαραγωγό ο οποίος καλεί τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές να κάνουν τη δουλειά τους καθώς ο ίδιος ως παραγωγός πουλά φθηνά και οι έμποροι θησαυρίζουν. «Στο ανεξέλεγκτο κέρδος των εμπόρων εις βάρος του παραγωγού και του καταναλωτή θα πρέπει να μπει ένα τέλος» δηλώνει προβληματισμένος κι εκείνος από την αυθαιρεσία των λίγων εις βάρος των πολλών.
Φώτο:Βασίλης Τσιάρας, ιχθυολόγος, Ιχθυοτροφείο στην Ξηρολίμνη Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου