Ένα συνέδριο που έφερε στην Κομοτηνή την «αφρόκρεμα» των Νεοελληνιστών και των Γλωσσολόγων ήταν για την κα Ζωή Γαβριηλίδου το 4ο Συνέδριο των Νεοελληνιστών Βαλκανικών χωρών, που διοργάνωσε το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας της Σχολής Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών.
Οι μύθοι του Αισώπου πρότυπο σε τρεις χώρες
Επίσης, εξετάστηκε και το ζήτημα των Νεοελληνικών δανείων στη Ρωσική Γλώσσα, αλλά και το ανάποδο, οι επιρροές των Σλάβων στην Ελληνική, που είναι περιορισμένες , αλλά, όμως, υπάρχουν στο λαϊκότερο λεξιλόγιο και όχι στο λόγιο επίπεδο. Όσον αφορά στο συμπέρασμα που προέκυψε; «Υπάρχει ένα κοινό υπόστρωμα. Κοινά σημεία τα οποία μοιραζόμαστε με τους υπόλοιπους λαούς που ζουν στη Βαλκανική Χερσόνησο, τους γείτονες, αλλά και τους πιο απομακρυσμένους. Αυτό φαίνεται κυρίως στη φρασεολογία. Άρα, υπάρχουν κοινές εκφράσεις και αυτές οι κοινές εκφράσεις μπορεί να οφείλονται είτε στην καθημερινότητα, είτε να είναι εκφράσεις στη Βίβλο, στον Αίσωπο ή σε άλλη κοινή παράδοση. Πολλές φορές όταν ακούμε μια έκφραση σε άλλη γλώσσα μπορούμε να την καταλάβουμε, ακόμη κι αν εμείς δεν την έχουμε ακριβώς ίδια. Υπάρχουν κοινοί τόποι.» ανέφερε η κα Γαβριηλίδου μιλώντας για τους κοινούς τόπους που στην διδασκαλία αποτελούν γέφυρες, «Όταν θέλεις να περάσεις στο κομμάτι της διδασκαλίας μπορείς να σταθείς σ’ αυτό και να δείξεις τις ομοιότητες, την εγγύτητα και να διδάξεις την ειρηνική σχέση και την ενότητα» κατέληξε η αντιπρύτανης σημειώνοντας με ποιο τρόπο η γλώσσα μπορεί να οδηγεί στην ειρηνική συνύπαρξη.
Φώτο: Ζωή Γαβριηλίδου, στιγμιότυπα από τις εργασίες του Συνεδρίου ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου