Ο Ανακρέων έστειλε ένα όμορφο ραβασάκι στην Ιωνία χθες βράδυ από την Κομοτηνή. Η παράσταση του Γιάννη Βουλτσίδη και του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής αποζημίωσε το κοινό που αψήφησε τις υψηλές θερμοκρασίες και βρέθηκε στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο χειροκροτώντας στο τέλος την προσπάθεια ντόπιων δημιουργών-καλλιτεχνών.
« Η Ιωνία δεν είναι μόνο έδαφος, είναι κυρίως πνεύμα» είπε ο δημιουργός, ο κος Γιάννης Βουλτσίδης και εξήγησε «Μπορεί να μένεις σε εκείνο το έδαφος και να μην έχεις καμία σχέση με το πνεύμα της, οπότε είναι σαν να μην μένεις. Και να μένεις στην Ανταρκτική και να είσαι Ίωνας. Πάνω σε αυτό φιλοσοφούμε τώρα».
Όπως σημείωσε ο ίδιος σημαντική ήταν η συμβολή και η παρουσία του σπουδαίου κριτικού του θεάτρου και ποιητή, του κ. Κώστα Μπούρα. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια εξωστρέφεια, να πάψουμε να είμαστε ένας μικρός κλειστός κύκλος και να μην εξάγουμε μόνο βαμβάκι» προσθέτοντας «Κι όπως υποστήριξε ο Κωνσταντίνος Μπούρας, που είναι σοβαρός κριτικός θεάτρου και ποιητής, η αποκέντρωση πέρα από πολιτική είναι ηθική και αισθητική στάση».
Μάλιστα σε αυτό το σημείο γύρισε το χρόνο πίσω και επέστρεψε στην παιδική του ηλικία, σε μια άλλη επαρχιακή πόλη, την Καλαμάτα: « Ναι μεν είμαι αστός αλλά μέχρι τα 15 μου έζησα σε μια Κωμόπολη έξω από την Καλαμάτα όπου κάθε μέρα, κάθε μέρα παλεύαμε με τη γη, με τις ελιές μας, με τα ζαρζαβατικά μας , με τα καλαμπόκια μας, με τις κοτούλες μας. Το έχω κρατήσει σαν ανάμνηση επικοινωνίας με τη Φύση, σαν ιερό πράγμα».
Αναφερόμενος στις εντυπώσεις που του άφησε η περιοχή της Ροδόπης σημείωσε « Όταν ήρθα εδώ και είδα αυτά τα καλλιεργημένα χωράφια άνοιξε η ψυχή μου, χάρηκα. Έχει μέλλον η ανθρωπότητα όταν υπάρχουν άνθρωποι σαν αυτούς, και η Τέχνη αυτούς υπηρετεί, δεν υπηρετεί τους ομοίους μας. Και να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και να λέμε ως νάρκισσοι τι ωραίοι που είμαστε, τον λαό πρέπει να υπηρετήσουμε, όλους τους λαούς του κόσμου και να τους ενώσουμε σε κοινά ιδανικά».
Ρεπορτάζ- κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου