Όση ώρα η βαμβακοσυλλεκτική πήγαινε κι ερχόταν στο χωράφι του ο κος Τσερκέζ Χουσεϊν μάζευε με τα χέρια το βαμβάκι της μακρινής σειράς που δεν το «έπιανε» η μηχανή. «Από τις αρχές Απριλίου μέχρι και την ώρα της συγκομιδής είμαστε όλο έξοδα. Χρήματα για τον σπόρο, τα φυτοφάρμακα, τα ποτίσματα.» σημειώνει προσθέτοντας ότι τη φετινή χρόνια μόλις που καλύπτονται τα έξοδα της καλλιέργειας «την συλλεκτική μηχανή από την τσέπη μας θα την πληρώσουμε» λέει γελά με πίκρα και βγάζει ένα τσιγάρο από το πακέτο του.
«Μέχρι στιγμής ένα ευρώ κέρδος δεν μένει για τον παραγωγό»
Δεν είναι ο μόνος βαμβακοπαραγωγός της Ροδόπης που φέτος δεν έχει πολλούς λόγους για να είναι χαρούμενος. «Θα δούμε πώς πήγαμε στο τέλος, όταν μαζευτούν και τα δεύτερα χέρια, τα τριάντα και σαράντα ίσως κιλά να τα πάρουμε από αυτό το δεύτερο πέρασμα» ελπίζει μα γρήγορα συνειδητοποιεί πως κι αυτά, ίσως, να μην φτάσουν. Σύμφωνα με τον έμπειρο βαμβακοπαραγωγό «μέχρι στιγμής ένα ευρώ κέρδος δεν μένει για τον αγρότη, καθώς η μειωμένη φέτος ποσότητα λόγω του πράσινου σκουληκιού μόλις που καλύπτει τα έξοδα.”
«Δεν βοήθησαν οι καιρικές συνθήκες»
Σε εκκοκκιστήριο της περιοχής συναντήσαμε τον κ. Κωνσταντίνο Μπασδάνη. «Μέτρια, πολύ μέτρια.» λέει και κουνά απογοητευμένος το κεφάλι πριν ακόμη προλάβουμε να τον ρωτήσουμε για τον απολογισμό που ο ίδιος κάνει. «Δεν βοήθησαν οι καιρικές συνθήκες» σημειώνει και μιλά για τον αέρα του καλοκαιριού που έκανε μόνο κακό στις βαμβακοφυτείες.
320.000 στρέμματα με βαμβάκι σπάρθηκαν φέτος στο Νομό Ροδόπης. Εξακολουθεί να είναι η βασική καλλιέργεια , κατά 10.000 στρέμματα λιγότερα από πέρσι, καθώς πολλοί έχουν μπει σε προγράμματα νιτρορύπανσης. Παρόλο αυτά εξακολουθεί η Ροδόπη να είναι στους τρεις πρώτους Νομούς σε έκταση όπου καλλιεργείται βαμβάκι.
«Η φετινή χρονιά είναι η χειρότερη της τελευταίας δεκαετίας σε ό,τι αφορά στη ζήτηση»
«Η φετινή χρονιά έχει διάφορες ιδιαιτερότητες, καιρικές συνθήκες και πράσινο σκουλήκι οδήγησαν στην αύξηση των εξόδων καλλιέργειας.» δηλώνει ο κος Σταμάτης Κουρούδης, χρόνια εκκοκκιστής γνωρίζει καλά τον «κόσμο» του βαμβακιού προσθέτοντας ότι « η φετινή χρονιά είναι η χειρότερη της τελευταίας δεκαετίας σε ό,τι αφορά στη ζήτηση που υπάρχει από το εξωτερικό λόγω της μεγάλης υποτίμησης της τουρκικής λύρας. Οι Τούρκοι δεν μπορούν να αγοράσουν το ελληνικό βαμβάκι. Ενώ άλλες εποχές έπαιρναν το 40 με 50% του ελληνικού βαμβακιού φέτος είναι “εξαφανισμένοι”.»
«Τώρα που δεν υπάρχουν πωλήσεις, αναγκαστικά κάποιες πληρωμές θα καθυστερήσουν.»
ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου