Η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Μαρίνας αγκαλιάζει τους οικισμούς της Ροδόπης. Παραμονή της μεγάλης εορτής, αλλά και ανήμερα τα παρεκκλήσια που είναι αφιερωμένα στη χάρη Της αποτέλεσαν πόλο έλξης χιλιάδων προσκυνητών. Σε Ίμερο, Θρυλόριο και Φανάρι με τα τάματα στα χέρια (άρτοι, λάδι και κρασί) έσπευσαν να ανάψουν ένα κεράκι και να προσκυνήσουν την εικόνα Της και να ζητήσουν την προστασία Της.
Για μια ακόμη φορά τηρήθηκε πιστά και το τελετουργικό του κουρμπανιού, της θυσίας και της προσφοράς. Παλαιό έθιμο του ευρύτερου Ελλαδικού χώρου και η Θράκη δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι φωτιές άναψαν, τα καζάνια τοποθετήθηκαν στη φωτιά και το κρέας (συνήθως μεγάλο αρνί) άρχισε να σιγοβράζει.
«Το τελετουργικό πάντα τηρείται είκοσι χρόνια τώρα» δήλωσε η κα Βασιλική Μπούργου, κάτοικος στο Φανάρι της Ροδόπης. Τόσο εκείνη, όσο και οι άλλες γυναίκες που συμμετέχουν στην προετοιμασία, γνωρίζουν την ιστορία της εύρεσης της μικρής θαυματουργικής εικόνας, από έναν ποιμένα του χωριού τους. Ένας γέροντας συγχωριανός τους, που έφερε στο φως το άγνωστο εικόνισμα, στο μέρος εκείνο χτίστηκε αρχικά ένα μικρό εκκλησάκι και μετά από χρόνια λίγα μέτρα πιο εκεί, ένα μεγαλύτερο που αποτελεί και πόλο έλξης ντόπιων και ξένων προσκυνητών πάντοτε τέτοια μέρα.
«Όταν το κρέας βράσει ρίχνουμε το σπασμένο σιτάρι και αφού διαβαστεί μετά το τέλος του Πανηγυρικού Εσπερινού μοιράζεται στους πιστούς, που έχουν προσέλθει στη γιορτή.» δηλώνει η κα Μπούργου. Ενθαρρυντικό για εκείνες η παρουσία νέων ανθρώπων που στέκονται δίπλα τους, ακολουθούν τις οδηγίες τους έτοιμα τα νέα παιδιά να συνεχίσουν την παράδοση.
Ίδιο το σκηνικό σε Ίμερο και Θρυλόριο όπου χιλιάδες πιστοί προσκύνησαν, άναψαν κερί , γεύονται άρτους, κουρμπάνι και συμμετέχουν στις χορευτικές εκδηλώσεις, που ετοιμάζουν οι πολιτιστικοί σύλλογοι της περιοχής.
Φώτο:Η Αγία Μαρίνα Φαναρίου ρεπορτάζ κείμενο φωτογραφία: Μαρία Νικολάου
