Μια καλή σε απόδοση χρονιά περιμένει τους ελαιοπαραγωγούς της Ροδόπης λόγω της μη εμφάνισης μέχρι τώρα του Δάκου σε μεγάλη έκταση. Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι γνώστες, “όλα στη συγκομιδή και στον καρπό φαίνονται”, οπότε δεν έχουν παρά να κρατούν μικρό καλάθι, ιδιαίτερα σε μια καλλιεργητική χρονιά που το κόστος προμήθειας αγροεφοδίων έχει εκτοξευθεί.
«Όλα τα μηνύματα που παίρνουμε δείχνουν ότι η φετινή καλλιεργητική χρονιά θα είναι καλή και σε ποσότητα και σε ποιότητα, καθώς μέχρι στιγμής δεν υπάρχει έξαρση του Δάκου» δηλώνουν παραγωγοί και γεωπόνοι στο www.ertnews.gr και σημειώνουν ότι συνέβαλε σε αυτό η απουσία υγρασίας από τη μια και οι υψηλές θερμοκρασίες από την άλλη.
Στην ΠΕ της Ροδόπης οι ελαιώνες καταλαμβάνουν έκταση 2.238, 69 στρεμμάτων. Το 1/3 εξ αυτών είναι βρώσιμες ελιές και οι υπόλοιπες παραδίδονται στα ελαιοτριβεία της Θράκης για λάδι. Τα τελευταία δέκα χρόνια, όπως σημειώνουν οι γνώστες, παρατηρείται μια μικρή αύξηση του αριθμού των στρεμμάτων που καλλιεργούνται με ελιές. Ωστόσο, δεν συνοδεύεται αυτή με ανανέωση ηλικιακή του πληθυσμού των ελαιοπαραγωγών.
Η μαρωνίτικη ελιά η πιο ανθεκτική
Όσον αφορά στα είδη που έχουν φυτευτεί; «Η ποικιλία είναι εντυπωσιακή» σημειώνουν οι ίδιοι τονίζοντας ότι δεν έχουν δοκιμαστεί όλες οι ποικιλίες στο τοπικό κλίμα. «Η μαρωνίτικη ελιά έχει δοκιμαστεί , ωστόσο, λόγω του τρόπου καλλιέργειας – φροντίδας αποδίδει τη μια χρονιά πολύ και σχεδόν καθόλου την άλλη» σημειώνουν.
Στον τομέα της τυποποίησης στον νομό Ροδόπης τα βήματα είναι πολύ δειλά λόγω της πολύ περιορισμένης αγοράς και του υψηλού κόστους, χωρίς να λείπουν, όμως, και προσπάθειες που κατάφεραν να διακριθούν σε διεθνείς διαγωνισμούς . «Είναι δύσκολο ένας παραγωγός που τυποποιεί να διοχετεύει το λάδι του, καθώς λόγω της εξαιρετικής του ποιότητας, η τιμή του πρέπει να είναι υψηλή, αλλά αναγκάζεται να το πουλήσει φθηνότερα για να βρει αγοραστές, άρα μόνη διέξοδος οι ξένες αγορές» σημειώνουν οι ίδιοι.
Η Μαρώνεια και η Σχολή για την ελιά
Τέλος, ολοένα και πιο έντονα στις κουβέντες των παραγωγών καταγράφονται αναφορές που θίγουν την ανάγκη για συνεχή ενημέρωση για όλα τα στάδια της καλλιέργειας από την φροντίδα του δένδρου, τη συγκομιδή μέχρι και την τυποποίησή του. Έλλειμμα, που όπως σημειώνουν, θα κάλυπτε σίγουρα ολόπλευρα η ίδρυση και λειτουργία “Σχολής για την ελιά”, με έδρα τη Μαρώνεια, που έχει τη δική της μακραίωνη ιστορία, ιστορία και παράδοση ταυτισμένη με το ελαιόδεντρο σε μεγάλο βαθμό.