Είναι μόλις 54 ετών και νιώθει ήδη απελπισμένος, εγκαταλειμμένος και μόνος. Ο Δημήτρης από το Μάιο κοιμάται πάνω σε μια καρέκλα καθώς έχει χάσει το σπίτι του. Έχασε τη δουλειά του, ακολούθησε το διαζύγιο με τη γυναίκα του και μετά η απώλεια του σπιτιού, καθώς δεν μπορούσε να ήταν συνεπής με τις υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα. Έτσι, επτά μήνες τώρα κοιμάται πάνω σε μια πλαστική καρέκλα σε εμπορικό δρόμο της πόλης.
«Όταν βρέχει κρατώ μια ομπρέλα, όταν κάνει κρύο φορώ δύο και τρία μπουφάν» δηλώνει και αμέσως μετά βυθίζεται ξανά στις σκέψεις του. Παραμένει σιωπηλός για λίγο και μιλά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει «δεν χρειάζεται πολύ για να σε πάρει από κάτω η ζωή, κάτι να στραβώσει, εύκολα μετά ακολουθεί και κάτι ακόμη κι άλλο κι άλλο και βρίσκεσαι, όπως εγώ, στο πεζοδρόμιο.»
Προσπαθεί ως μικροπωλητής να εξασφαλίσει το φαγητό της ημέρας, δεν το καταφέρνει πάντα. Όνειρο του είναι να βρει ξανά ένα σπίτι «Όχι πολλά- πολλά, ένα δωμάτιο και μια τουαλέτα να έχει, δεν χρειάζομαι περισσότερα» δηλώνει και με συντροφιά τον καπνό του τσιγάρου, κέρασμα ενός περαστικού, βυθίζεται ξανά στις σκέψεις του και μένει εκεί.
Φώτο:Ο άστεγος Δημήτρης Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου