Petite Solange: Μια ταινία για το πένθος ενός σπιτιού που τρεφόταν από τα μέλη του

Στο σχολείο στη Μικρή μου Σολάνζ (Jade Springer / Solange Maserati) θα ζητηθεί να διαβάσει το ποίημα της μέρας. Η Σολάνζ δεν θα συμμετέχει και σαν χαμένη θα κάθεται στο θρανίο της βουβή· η φωνή της δασκάλας ποτέ δεν έφτασε στα αυτιά της. Με ένα flash back πάμε 3 μήνες πριν, όταν στην εικοστή επέτειο του γάμου των γονιών της Aurélia Maserati (Léa Drucker) και Antoine Maserati (Philippe Katerine) θα δει τα πρώτα σημάδια χωρισμού. Την ίδια περίοδο θα καταλάβει ότι είναι και ερωτευμένη. Η υπόνοια ότι η αγάπη μια μέρα πεθαίνει δεν αποτελεί την κατάλληλη βάση ούτε για να αποδεχτεί αμέτοχα την αλλαγή στη ζωή των γονιών της, ούτε για να αφεθεί αυθόρμητα σε αυτό που ορίζει ένα έφηβο κορίτσι να κάνει η καρδιά του.

Petite Solange: Μια ταινία για το πένθος ενός σπιτιού που τρεφόταν από τα μέλη του

Στην ταινία «Μικρή μου Σολάνζ» η μουσική παίζει καταλυτικό ρόλο στην έκφραση ή την αποσιώπηση των αισθημάτων, όπως και η ποίηση. Διαβάζοντας το ποίημα του Βερλέν «Ορφανός» και συγκεκριμένα τους στίχους «ο θάνατος δεν με θέλησε· δε γεννήθηκα ούτε πολύ αργά, ούτε πολύ νωρίς» ξεσπάει σε κλάματα. Ο κόσμος γύρω της έχει αλλάξει. Ο πατέρας της, ιταλός στην καταγωγή, ξεχνά την ονομαστική της εορτή, την ημέρα που εκείνη θα τον δει να φλερτάρει με την υπάλληλό του. Με στιγμές διαφορά, η μητέρα της θα πέσει στην αγκαλιά της και -ανεξήγητα- θα βάλει τα κλάματα. Ο νέος ρόλος της Σολάνζ, πριν καλά συνειδητοποιήσει το πένθος της αλλαγής, είναι παρηγορητικός· όχι όμως στην ουσία. Η παιδική παρατήρηση απαγορεύει την ουσιαστική αφοσίωση. Όπως θα ειπωθεί και στο σενάριο «τα παιδιά και οι γονείς ζουν σε διαφορετικούς κόσμους».

Το τρέιλερ (προς το παρόν μόνο στα γαλλικά):

Η σεξουαλικότητα και οι ανάγκες έκφρασης της αναπτύσσονται σε ένα παράλληλο σύμπαν, εκεί που το ένστικτο θα την κάνει να κλέψει ένα σουτιέν -πολλά νούμερα μεγαλύτερο- ή που θα κοιτάξει με αδικαιολόγητο ενθουσιασμό τον νέο της δάσκαλο, όταν θα λέει «ήρθα εδώ για να σας διδάξω αλλά και να με διδάξετε εσείς».

Petite Solange: Μια ταινία για το πένθος ενός σπιτιού που τρεφόταν από τα μέλη του

Στον κόσμο της Σολάνζ υπάρχουν νέοι ήρωες, όπως η Greta Thumberg, την οποία αρχικά θαυμάζει μόνο για την εξωστρέφεια της και στην πορεία, με την επιλογή να περάσει ένα καλοκαίρι στην Ελλάδα σε οικολογικό πρότζεκτ, και με τις πράξεις της.

Τα ιταλικά μαθήματα συνεχίζουν πλέον, όχι ως ενδυνάμωση της ήδη διαλυμένης οικογένειας, αλλά για να μπολιαστεί το DNA με κάτι εξωγαλλικό, αν θεωρήσουμε γαλλική την καθημερινότητα της που δείχνει ασφυκτική. Από ένα μήνυμα, που κατά λάθος θα ακούσει, μαθαίνει ότι το σπίτι τους θα πουληθεί. Μαθαίνει επίσης ότι όλοι το γνώριζαν, ακόμα και ο αδελφός της Romain (Grégoire Montana), που βρίσκεται εκτός σπιτιού για σπουδές. Κανείς δεν μένει ανεπηρέαστος από αυτόν τον χωρισμό. O Romain της εκμυστηρεύεται ότι θα παρατήσει για έναν χρόνο τις σπουδές και αυτό θα είναι το μυστικό στο οποίο δεν θα συμπεριληφθούν οι γονείς τους.

Petite Solange: Μια ταινία για το πένθος ενός σπιτιού που τρεφόταν από τα μέλη του

Η Σολάνζ καταρρέει για να ταιριάζει στον κόσμο που πλάστηκε από τα συντρίμμια της σταθερότητας. Θα φιλοξενηθεί από μία συγγενή της όσο θα ολοκληρώνει μια σειρά από συνεδρίες. Εκεί, τα παιδικά της παραμύθια για να κοιμάται ήρεμη τα βράδια, θα είναι ιστορίες των αδελφών Γκριμ, παραβολές στο σκοτάδι της που ψάχνει φως. Στο τέλος του τούνελ, ο αποχαιρετισμός του σπιτιού.

Επιστρέφοντας για να πει αντίο στο δωμάτιο της, θα καταλάβουμε ότι όλη αυτή της η αγωνία ήταν για το πένθος ενός σπιτιού που στέκει ακόμα στα θεμέλια του, για να φιλοξενήσει μια οικογένεια που ίσως η αγάπη τους δώσει μια παράταση ζωής στο οικοδόμημα/μνημείο. Φυσικά μνημείο! Η ιστορία της είναι σε κάθε τοίχο και κούφωμα, και η Σολάνζ πιά είναι η ηρωίδα της ιστορίας της, που γράφτηκε ερήμην αλλά και παρουσία της. Οι αφίσες και τα παιχνίδια της, συνδέσεις με την παιδική της ηλικία, στα σκουπίδια. Ένα μόνο αντίο να πει στο σπίτι «c’est ma maison ici».

Η τελευταία κουβέντα, άβολη, όσο και η ωρίμανση που φέρει η απότομη ενηλικίωση -ή και το αντίστροφο. Όλα αυτά, όμως, είναι μια φάρσα που ίσως έγραψε ο Εζέν Μαρίν Λαμπίτσε, σε αυτό το κινηματογραφικό περιβάλλον που έμοιαζε με Μπρεχτικό σκελέτωμα. «Έλα να με δεις στο θέατρο», θα πει η μητέρα, «φέτος που παίζω Λαμπίτσε. Δεν είναι τόσο σπουδαίο όσο ο Μπρεχτ, αλλά (…)». Και κάπου εκεί, τα αποσιωπητικά, λένε περισσότερα.

*Η ταινία αναμένεται να βγει στις ελληνικές αίθουσες μέσα στο 2022

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος