Επιστήμονες σε συνεργασία με καλλιτέχνες ανακατασκεύασαν τα πρόσωπα δύο πρώιμων ανθρώπων, γνωστών ως Λούσι και παιδί Taung, με σκοπό να διορθώσουν προηγούμενες απεικονίσεις οι οποίες συχνά βασίστηκαν σε αδιαφανείς, αυθαίρετες ή ακόμη και ρατσιστικές ιδέες.
Για τις ανακατασκευές της «Λούσι» (Australopithecus afarensis), του παλαιότερου ανθρώπινου προγόνου που ανακαλύφθηκε το 1974 και του παιδιού Taung (Australopithecus africanus), που πέθανε σε ηλικία 3 ετών στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται η Νότια Αφρική, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν χρωματιστά καλούπια σιλικόνης. Για τον τόνο του δέρματος της, χρησιμοποίησαν παρόμοιο με του μπονόμπο, ενώ τα χαρακτηριστικά του παιδιού Taung ήταν παρόμοια με αυτά των σύγχρονων ανθρώπων που προέρχονται από τη Νότια Αφρική.
Σε σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Frontiers in Ecology and Evolution» οι ερευνητές αναφέρουν ότι πολλές ανακατασκευές «δεν έχουν αμφισβητηθεί σε μεγάλο βαθμό από την επιστημονική κοινότητα και εκτίθενται σε μουσεία χωρίς να υπάρχουν αρκετές εμπειρικές αποδείξεις για να τις υποστηρίξουν.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή Ράιαν Κάμπελ στο Τμήμα Ανατομίας & Παθολογίας του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας στην Αυστραλία, η εκδοχή της Λούσι είναι διαφορετική σε κάθε μουσείο. «Περίμενα να υπάρχει μια κάποια συνοχή σε αυτές τις ανακατασκευές που εκτίθενται σε μουσεία φυσικής ιστορίας, αλλά οι διαφορές τους ήταν τόσο μεγάλες που σχεδόν νόμιζα ότι οι προηγούμενοι ερευνητές δεν είχαν ξαναδεί ποτέ μια ανακατασκευή πρώιμων ανθρώπων πριν ξεκινήσουν τη δική τους».
Μια προηγούμενη ανάλυση των ανακατασκευών 860 hominins (μιας ομάδας που συμπεριλαμβάνει ανθρώπους, πίθηκους και τους στενούς συγγενείς τους) από 55 εκθέσεις μουσείων ανέδειξε αξιοσημείωτες ασυνέπειες. Αυτή η έρευνα, μέρος μιας διατριβής που δημοσιεύθηκε το 2012, ήταν η πρώτη που έδειξε τέτοιες αποκλίσεις, έγραψαν ο Κάμπελ και οι συνάδελφοί του.
Επόμενα βήματα
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι καλλιτέχνες, οι επιστήμονες και τα μουσεία θα πρέπει να παραδεχτούν ότι σήμερα, η ανακατασκευή είναι περισσότερο καλλιτεχνική παρά επιστημονική. Σύμφωνα με τον συν-ερευνητή και γλύπτη της μελέτης Γκάμπριελ Βίνας, στο κρατικό πανεπιστήμιο της Αριζόνα, «οι μέθοδοι για την επίτευξη επιστημονικά δικαιολογημένων ανακατασκευών, δεν είναι ακόμα αρκετά κατανοητές, παρά το γεγονός ότι πολλοί καλλιτέχνες και ιδρύματα τις διαφημίζουν», έγραψε στο άρθρο.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι ορισμένες ανακατασκευές, συμπεριλαμβανομένων των δισδιάστατων (2D), και τα εκθέματά τους είναι ρατσιστικά ή ανακριβή, ανέφεραν οι ερευνητές. «Στην πραγματικότητα, πολλές από τις προηγούμενες ανακατασκευές έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από φανταστικές ιστορίες σχετικά με το τι είναι «πρωτόγονο» και «άγριο» «πολιτισμένο» και «μοντέρνο», επισημαίνει ο ανώτερος ερευνητής Ρούι Ντιόγκο, επίκουρος καθηγητής ανατομίας στο Πανεπιστήμιο Howard στην Ουάσιγκτον.
Για παράδειγμα, η διάσημη φωτογραφία που απεικονίζει την ανθρώπινη εξέλιξη του Ρούντολφ Ζάλλινγκερ, η οποία τυπώθηκε σε μια σειρά επιστημονικών βιβλίων το 1965, διαιωνίζει τη λανθασμένη ιδέα ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν γραμμικά, από ζώο σε πίθηκο και από πίθηκο σε ευρωπαίο λευκό άντρα. Άλλες ανακρίβειες που εντόποθσαν οι ερευνητές σε σχέδια ή εκθέματα, δείχνουν τη Λούσι με σύντροφο και παιδιά, παρόλο που η πυρηνική οικογενειακή είναι μια πρόσφατη έννοια στην ανθρώπινη ιστορία, δήλωσε ο Ντιόγκο.
Ανακατασκευάζοντας τα πρόσωπα της Λούσι και του παιδιού Taung, οι ερευνητές προσπάθησαν να μην ακολουθήσουν τη διαίσθησή τους και να είναι επιστημονικά ακριβείς και διαφανείς με τις μεθόδους τους. Για το παιδί Taung, χρησιμοποίησαν παραδοσιακές τεχνικές χύτευσης για να φτιάξουν ένα διπλό κρανίο από άλλο καλούπι του αρχικού δείγματος. Το κρανίο του παιδιού Taung ήταν καλά διατηρημένο, αλλά η ομάδα έπρεπε να σχεδιάσουν τους ιστούς του προσώπου του.
Επειδή οι μαλακοί ιστοί των πρώιμων ανθρώπων δεν έχουν διατηρηθεί, οι καλλιτέχνες έπρεπε να αποφασίσουν εάν θα βασίσουν τους μύες και το δέρμα σε δεδομένα από πρωτεύοντα όπως πιθήκους, χιμπατζήδες, ανθρώπους ή ένα μείγμα ειδών. Για παράδειγμα, κατά την ανασυγκρότηση του παιδιού Taung, η ομάδα δημιούργησε δύο ανακατασκευές – μια παρόμοια με την υπάρχουσα και μια άλλη που μοιάζει περισσότερο με τον σύγχρονο άνθρωπο. Η ανακατασκευή της Λούσι, εν τω μεταξύ, ήταν μια πρόκληση για τους ερευνητές, καθώς λείπουν τα περισσότερα από τα κρανιακά οστά της. Ωστόσο, η κάτω γνάθος της είναι αρκετά πλήρης, ώστε οι καλλιτέχνες να μπορέσουν να αναδημιουργήσουν το κεφάλι της.
«Στο μέλλον, επιστήμονες, καλλιτέχνες και μουσεία θα πρέπει να θυμούνται ότι η παρουσίαση πληροφοριών που δεν είναι εξακριβωμένες μειώνει την αξία εκείνων που είναι και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση και να αποθαρρύνει το περαιτέρω ενδιαφέρον για την ανθρώπινη εξελικτική θεωρία», έγραψαν οι ερευνητές στο άρθρο τους.
ΠΗΓΗ: LiveScience
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος