Τρεις πτώσεις ελικοπτέρων σε ώρα διακομιδής, τροχαία δυστυχήματα με ασθενοφόρα. Οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ, 35 χρόνια τώρα, ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους. Η ανθρώπινη οδύνη είναι μέρος της καθημερινότητάς τους.
Ο πατήρ Απόστολος Δάμκαλης είναι το πρωί ιερέας και το απόγευμα διασώστης του ΕΚΑΒ με μοτοσικλέτα. Η πιο συγκλονιστική στιγμή στη σταδιοδρομία του ήταν η φονική πυρκαγιά στο Μάτι, που όπως αναφέρει ο ίδιος: «Ο πρώτος που μπήκα στο οικόπεδο με τους 26, δεν θα τη βγάλω από τη μνήμη μου…γιατί δεν μπόρεσα να κάνω κάτι».
Τα διλήμματα στο δρόμο πολλά και οι αποφάσεις άμεσες. Ακόμα κι αν πολλές φορές χρειάζεται να υπερβούν τα καθορισμένα καθήκοντα για να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Όπως ο διασώστης Παναγιώτης Κουκόπουλος, που πρόσφατα έσωσε τη ζωή μιας 14χρονης από αλλεργικό σοκ, αφού της χορήγησε φάρμακο προτού τη μεταφέρει σε νοσοκομείο, ο οποίος δήλωσε: «Για εμάς δεν υπάρχει ένα και ένα κάνουν 2, πάνω από συγκεκριμένα πρωτόκολλα ενεργούμε».
Η πρώτη τραγωδία σημειώθηκε στις 14 Ιανουαρίου του 2001, ανοιχτά του Σουνίου, όπου συνετρίβη ελικόπτερο του ΕΚΑΒ με 5 επιβαίνοντες.
Δεκαεννέα χρόνια συμπληρώνονται από την πρώτη πτώση ελικοπτέρου, συνολικά όλα αυτά τα χρόνια 21 άνθρωποι του ΕΚΑΒ έχασαν τη ζωή τους σε ώρα υπηρεσίας.
Ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ Νίκος Παπαευσταθίου, δήλωσε: «Για τη συγκεκριμένη ημέρα θα υπογραφεί ΠΔ για να γίνει μέρα αργίας, μνήμης και ενσυναίσθησης».
Ο υπουργός Υγείας, σε ειδική εκδήλωση μνήμης, μίλησε για το νέο επιχειρησιακό ρόλο του ΕΚΑΒ.
Στην εκδήλωση τιμήθηκαν οι παλαιότεροι εν ζωή διασώστες από όλη τη χώρα.
Φωτο: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αλέξανδρος Βλάχος
Ρεπορτάζ: Σμαράγδα Αγορογιάννη
Πηγή: EΡΤ