«Να σπάσουμε το κλουβί»-Φοιτήτριες «διεκδικούν» τους δρόμους της Ινδίας

Είναι 5.30 το απόγευμα, και η Τζίνου Τζορτζ, τεταρτοετής φοιτήτρια Μηχανολογίας στην Κεράλα, ψάχνει αγχωμένη στο κινητό της τηλέφωνο το νούμερο του επιτηρητή του κοιτώνα της. Βρίσκεται έξω από την πόλη, και συνειδητοποιεί ότι δε θα καταφέρει να επιστρέψει στο δωμάτιό της μέχρι τις 6μιση. Είναι αυτό πρόβλημα; Ναι, αν η ώρα αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της “απαγόρευσης κυκλοφορίας” για τους φοιτητές γένους θηλυκού του κολεγίου.

Στο όχι μακρινό πανεπιστήμιο της Κεράλα, η Ασγουάθι Κρίσναν, μεταπτυχιακή φοιτήτρια επικοινωνίας, αντιμετωπίζει ένα άλλο πρόβλημα. Αν θέλει να μείνει στη βιβλιοθήκη μετά τις έξι και μισή, πρέπει να βρει άλλες φοιτήτριες που έχουν την ίδια επιθυμία. Αν κατορθώσουν να σχηματίσουν ομάδα, μπορούν να μείνουν μέχρι πιο αργά, και μετά να διανύσουν τα 100 μέτρα που τις χωρίζουν από τους κοιτώνες τους.

«Να σπάσουμε το κλουβί»-Φοιτήτριες «διεκδικούν» τους δρόμους της Ινδίας
Φοιτήτριες και επαγγελματίες σε τεχνολογική εκδήλωση

Στο κεντρικό, δημόσιο πανεπιστήμιο Jamia Millia Islamia του Νέου Δελχί, το όριο για την επιστροφή των φοιτητριών είναι οκτώ το βράδυ. Αν μια φοιτήτρια γυρίσει πιο αργά, υποχρεώνεται να μείνει εκτός του κοιτώνα όλο το βράδυ. Για φοιτήτριες που έρχονται για πρώτη φορά στην πόλη και γνωρίζουν ελάχιστους ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν πουθενά να μείνουν.

Και στις τρεις περιπτώσεις, οι κανόνες είναι διαφορετικοί για τους άντρες.

Στο πανεπιστήμιο του Δελχί, στις φοιτήτριες επιτρέπεται να μένουν έξω “μέχρι αργά”, μία ή δύο φορές τον μήνα. Για να το κάνουν αυτό, πρέπει να δώσουν στους υπεύθυνους επιστολή των γονιών τους -μέσω φαξ, τα emails δε γίνονται δεκτά επειδή θεωρείται ότι μπορεί να παραποιηθούν.

“Ακόμη κι αν είσαι στο διδακτορικό σου και στα 30 σου, αν βρίσκεσαι σε κοιτώνα πανεπιστημίου, σου φέρονται σαν να είσαι 12 και κάτι”, λέει η 25χρονη φοιτήτρια Νομικής Σουμπασίνι Σρίγια.

Και συνεχίζει “όλοι οι ξενώνες σε βλέπουν σαν άτομο υπό την επιτήρησή τους, και στην πραγματικότητα υποκαθιστούν τον γονιό”.

Οι διοικήσεις των πανεπιστημίων υποστηρίζουν ότι η απαγόρευση κυκλοφορίας είναι απαραίτητο μέτρο για την ασφάλεια των φοιτητριών στην πρωτεύουσα, όπου το 2012 είχε γίνει ο ομαδικός βιασμός και η δολοφονία μιας φοιτήτριας σε ένα λεωφορείο.

Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειονότητα των επιθέσεων κατά γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο γίνεται σε ιδιωτικούς χώρους, μεταξύ των οποίων τα σπίτια των ανθρώπων, και οι δράστες είναι συχνά πρόσωπα γνωστά στις γυναίκες. Στην Ινδία, όμως, γράφει το pri.org, δημοσιογραφικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός, η δημόσια συζήτηση δεν το λαμβάνει αυτό υπόψη. Και όταν μια γυναίκα δέχεται επίθεση, το ίδρυμα και η κοινωνία συνήθως απευθύνουν τις ερωτήσεις στο θύμα και όχι στον δράστη. “Γιατί ήσουν εκεί; Τι έκανες εκεί τόσο αργά; Τι φορούσες;”.

«Να σπάσουμε το κλουβί»-Φοιτήτριες «διεκδικούν» τους δρόμους της Ινδίας
Από πορεία κατά της σεξουαλικής βίας τον Μάρτιο του 2015

“Πρόκειται για διάκριση”, λέει η 26χρονη ερευνήτρια Ντεβανγκάνα Καλίτα. “Οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας και οι προθεσμίες, στο όνομα της παροχής ασφάλειας και προστασίας, είναι στην πραγματικότητα μηχανισμοί αναπαραγωγής πατριαρχίας. Εμείς λέμε ότι εδώ δεν πρόκειται ουσιαστικά για την ασφάλεια των γυναικών, πρόκειται για ηθική αστυνόμευση“.

[blocktext align=”left”]”Η λύση για την ασφάλεια των γυναικών
δεν είναι να τις κλειδώνεις μέσα”.[/blocktext]Η Σίλπα Πάντκε, ειδική σε σπουδές επικοινωνίας και πολιτισμού από τη Βομβάη, συμφωνεί. Η ανάγκη, αναφέρει να μένουν οι γυναίκες κλειδωμένες πίσω από κλειστές πόρτες, πηγάζει και από πολιτισμική ανησυχία, “όχι ότι θα τους επιτεθούν, αλλά ότι θα δώσουν τη συγκατάθεσή τους και θα ερωτευτούν τον λάθος άντρα”. “Λάθος” στην Ινδία, ειδικά στη βόρεια, σημαίνει λάθος θρησκεία, λάθος περιοχή, και -κυρίως- λάθος κάστα.

Ποια είναι η λύση; “Αν κυκλοφορούν περισσότερες γυναίκες στους δρόμους όλες τις ώρες, τότε θα είναι πιο εύκολο για άλλες γυναίκες να κάνουν το ίδιο. Διαφορετικά, απονομιμοποιείται η παρουσία των γυναικών στον δημόσιο χώρο, και δίνεται προς τα έξω το μήνυμα ότι αυτός είναι χώρος για άντρες.”

[blocktext align=”right”]Πριν από 70 χρόνια, λιγότερο από το 10% των φοιτητών στα ινδικά πανεπιστήμια ήταν γυναίκες. Σήμερα, το ποσοστό είναι πάνω από 45%.[/blocktext]Στο Δελχί, φοιτήτριες ξεκινούν καμπάνια για να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να κυκλοφορούν ελεύθερα στους δρόμους. “Pinjra Tod”. “Να σπάσουμε το κλουβί”, ονομάζουν την εκστρατεία τους. Καθώς πέφτει η νύχτα, δεκάδες νεαρές γυναίκες και άντρες διαδηλώνουν σε πανεπιστήμια της πρωτεύουσας, σταματώντας έξω από κοιτώνες γυναικών.

Οι φοιτητές λένε ότι οι περισσότεροι ξενώνες για γυναίκες -είτε διοικούνται από τα πανεπιστήμια είτε είναι ιδιωτικοί- έχουν επιβάλλει ώρες απαγόρευσης κυκλοφορίας. Κάποιοι κλειδώνουν τις πύλες στις 6μιση ή τις 7μιση το βράδυ. Οι βιβλιοθήκες και τα εργαστήρια στα πανεπιστήμια μένουν ανοιχτά μέχρι πολύ αργότερα, μεσάνυχτα, ή και πρώτες πρωινές ώρες. Η απαγόρευση κυκλοφορίας σημαίνει ότι οι γυναίκες είναι αποκλεισμένες από αυτούς τους χώρους.

Η Σαμπχάουι Βίκραμ, φοιτήτρια καλών τεχνών, που ζει σε ιδιωτικό ξενώνα, λέει ότι οι περιορισμοί είναι εξευτελιστικοί. Αλλά όχι μόνο αυτό. Μπορεί να καταλήξουν και επικίνδυνοι. Φέρνει ως παράδειγμα ένα σεισμό πριν από δύο χρόνια, όταν 20 φοιτητές των επάνω ορόφων του κοιτώνα δε μπορούσαν να βγουν από το κτίριο επειδή ήταν κλειδωμένοι μέσα.

[blocktext align=”left”]”Είμαστε στους δρόμους για να τους γεμίσουμε με την τόλμη των ονείρων μας.” [/blocktext]”40-50 χρόνια πριν, οι γυναίκες έπρεπε να σπάσουν το κλουβί για να μπουν στο πανεπιστήμιο, σήμερα προσπαθούμε να σπάσουμε το κλουβί για να πηγαίνουμε στη βιβλιοθήκη μετά τις 7.”

Στην Ινδία, λένε, οι εμπνευστές της εκστρατείας “Να σπάσουμε το κλουβί”, οι γυναίκες ανεξάρτητα από ηλικίες και τάξη, ζουν σε κλουβιά και πρέπει να προσπαθούν να διαφύγουν από αυτές τις φυλακές σε ολόκληρη τη ζωή τους. Τώρα, χρησιμοποιούν τα social media για να καλέσουν σε κινητοποιήσεις φοιτητές από όλη τη χώρα. Χωρίς ψευδαισθήσεις. Γνωρίζοντας ότι ο δρόμος μπροστά τους, δεν είναι εύκολος. “Ακόμη κι αν έχουμε την επιλογή να βγούμε έξω”, λένε, “είναι μεγάλος ο αγώνας για να κάνουμε τη νύχτα πραγματικά δική μας”.

πηγές: The Indian Express, BBC, Financial Times, pri.org
φωτό: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος