Πού είναι το ελληνικό αναπτυξιακό σχέδιο;

Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου

Ένα θέμα που απουσιάζει σχεδόν τελείως από την προεκλογική συζήτηση είναι το σχέδιο για την ανάπτυξη της οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Το θέμα δεν είχε συζητηθεί ούτε πριν τις προηγούμενες εκλογές, καθώς η δημόσια αντιπαράθεση είχε τότε εστιάσει στην κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών -η οποία βέβαια δεν επετεύχθη.

Εάν η οικονομία βρεθεί σε τροχιά ανάπτυξης, όλα γίνονται ευκολότερα: Από την είσπραξη των φορολογικών εσόδων και την εξυπηρέτηση του χρέους, μέχρι την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και την προστασία των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων.

Ενώ όμως, ακούμε πολλά για το πώς κάθε κόμμα σκοπεύει να διαχειριστεί το τρίτο μνημόνιο και υπόσχεται να  «παίξει άμυνα» κάνοντας ηπιότερες παρεμβάσεις, δεν μαθαίνουμε παρά ελάχιστα για το στρατηγικό σχέδιο που έχουν για την ανασυγκρότηση της οικονομίας.

Είναι πράγματι σημαντικό το πώς θα διαχειριστεί η επόμενη κυβέρνηση τις μνημονιακές υποχρεώσεις και οι διαφορές μπορεί να είναι μεγάλες.

Το ζήτημα, όμως, δεν εξαντλείται εκεί.

Το νέο μνημόνιο έχει σαφή οικονομικό προσανατολισμό και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα φέρει οικονομική ανάπτυξη, έστω και μικρή. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι η ανάπτυξη αυτή θα αφορά μόνο ένα περιορισμένο ποσοστό της κοινωνίας, ενώ οι οικονομικοί μηχανισμοί που θα τεθούν σε κίνηση θα επιφέρουν από μόνοι τους σημαντικό κόστος για μεγάλα στρώματα της κοινωνίας.

Με το ξεκαθάρισμα των κόκκινων δανείων, για παράδειγμα, θα γίνει μια μαζική αναδιανομή περιουσιακών στοιχείων σε πολύ χαμηλές τιμές, πράγμα που σημαίνει πολλά κέρδη για τους μεσάζοντες.

Οι ιδιωτικοποιήσεις, επίσης, αποτελούν χρυσή ευκαιρία για όσους διαθέτουν κεφάλαια.

Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό θα ανοίξουν ένα μεγάλο πεδίο εργασιών για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Αντίστοιχο πλαίσιο διαμορφώνεται σε πολλούς άλλους τομείς.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ήδη, μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια του εξωτερικού εξετάζουν τα δεδομένα της επόμενης ημέρας και βλέπουν ευκαιρίες, δεδομένου ότι οι τιμές βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Ό,τι, όμως είναι ευκαιρία για τον ένα, αποτελεί ζημία για κάποιον άλλο.

Με λίγα λόγια το μνημόνιο εμπεριέχει έναν οικονομικό σχεδιασμό, ο οποίος φέρνει αναδιάρθρωση σε πολλούς τομείς, δημιουργεί προϋποθέσεις για να γίνουν δουλειές σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά εξυπηρετεί κυρίως τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων του εξωτερικού και, βέβαια, συμφέροντα που ταυτίζονται με εκείνα των δανειστών της χώρας.

Πέρα από την “άμυνα” που υπόσχονται τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας, πού είναι το δικό τους σχέδιο για ανάπτυξη;