Ακριβώς πριν από έναν αιώνα… Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 1922

Μια ματιά στα γεγονότα και στην κάλυψή τους από τον ημερήσιο Τύπο της εποχής.

Έρευνα : Μανιώ Μάνεση

ΑΘΗΝΑΙ

• ΠΩΣ ΑΠΕΜΟΝΩΘΗ Η ΕΛΛΑΣ

«Απομονωθείσα η Ελλάς διεθνώς, απεσχίσθη και εκ της οικονομικής αλληλεγγύης των Δυνάμεων, της μόνης εκκρεμούσης μέχρι τούδε. Είμεθα τώρα μόνοι εν τη δίνη των αντιπαλαιόντων διεθνών συμφερόντων και υπολογισμών. […] Η εκλιπάρησις συμπαθείας, αντιλατέστησε την συμμαχικήν ημών αξίωσιν. Πανηγυρίζεται δ’ ως νίκη και θρίαμβος η ανάκτησις λειψάνων έστω εκ του μεγάλου εθνικού δημιουργήματος, ίνα ούτω ομολογηθή και της απωλείας το μέγεθος»

ΑΘΗΝΑΪΚΗ

• Η ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΙΣ

«Τα πολιτικά δε κόμματα, οι διοικούντες δηλαδή τη εντολή των αποτελούντων αυτά, έχουσιν αναμφιβόλως το δικαίωμα της εκκαθαρίσεως εκείνων, των οποίων η πολιτεία φωράται ασυμβίβαστος προς τας αρχάς της πολιτικής μερίδος και έτι περισσότερον εκείνων, προς τας αρχάς της πολιτικής μερίδος και έτι περισσότερον εκείνων, των οποίων αι πράξεις εκηλίδωσαν την πολιτικήν ιστορίαν της Χώρας. το δικαίωμα τούτο ησκήθη πολλάκις κατά το παρελθόν. […] Εννοούμεν μόνον μίαν δυσκολίαν εκ των προβαλλομένων διά την ενέργειαν της εκκαθαρίσεως. Την δυσκολίαν της ευρέσεως εκκαθαριστού, έχοντος αγνάς τας χείρας»

ΕΘΝΟΣ

• Η ΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ

«Ο μεν κ. Γούναρης έχει εγκαταλείψει τας τύχας της Ελλάδος εις την θέλησιν των ισχυρών, αποδεχθείς προκαταβολικώς πάσαν απόφασίν των, ο δε θρασύς και κυνικός κεμάλ μπλοφάρει διαρκώς και επιδεικνύει αδιαλλαξίαν, ίνα επιτύχη πλειότερα. Είμεθα δυστυχώς μειωμένοι υπό πάσαν έποψιν εις τον διπλωματικόν αγώνα. Ο γενικός ευρωπαϊκός κίνδυνος εκ της εν τη Ανατολή ανωμαλίας και διαταραχής οδηγεί απλώς τους ισχυρούς εις σκέψεις περί της πάση θυσία ειρηνεύσεως»

• ΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΝ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΙΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

• ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ – Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΛΥΣΕΩΝ

«Αι Δυνάμεις απεφάσισαν ήδη την αυτονόμησιν της Σμύρνης και της περιοχής της, αλλά χωρίς να έχωσι και τα μέσα να την εξασφαλίσωσι. Παρά τας αντιθέτους βεβαιώσει, εξητάσθη επίσης υπό τωνΣυμμάχων και το Θρακικόν ζήτημα, δεν αποκλείεται δε η οδυνηρά έκπληξις της επιλύσεώς του διά του περιορισμού της Ελλάδος εις την γραμμήν Αίνου-Μηδείας, ΟΤΕ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ»

• ΠΡΟ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ ΤΩΝ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ

ΕΜΠΡΟΣ

• ΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΑΝΚΑΡΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΝ

Η ΒΟΜΒΑ ΤΟΥ ΛΟΫΔ ΤΖΩΡΤΖ. Ο ΠΟΛΥΚΡΟΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΚΑΝΝΑΙΣ. ΠΩΣ ΤΑ ΕΙΠΕ ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑΝ. ΑΝΑΓΚΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ, ΘΑΡΡΟΥΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΗΣΕΩΣ

• ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΣΧΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΛΟΫΔ ΤΖΩΡΤΖ

ΤΟ ΑΠΑΝΤΟΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΚΕΨΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΝΝΩΝ – Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΥΗΣ – ΠΩΣ ΔΥΝΑΝΤΑΙ Ν’ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΟΥΝ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ

Η μεγάλη επιτυχία του Λόϋδ Τζωρτζ, Ο Μπριάν κατηγορείται δι’ ενδοτικότητα. Ασθενείς φραγμοί αι τροποιήσεις ας εζήτησεν εις το κείμενον της αποφάσεως. Αι εγγυήσεις και όροι της συμμετοχής των Κρατών

ΕΛΕΥΘΕΡΑ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ. ΠΩΣ ΑΠΟΚΟΠΤΟΝΤΑΙ ΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑΙ ΕΛΠΙΔΕΣ

ΕΣΠΕΡΙΝΗ

• ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΟΥΝ ΑΝ ΕΦΕΥΓΕΝ Ο ΓΟΥΝΑΡΗΣ

«Το συμπέρασμα, εις το οποίον θα καταλήξουν οι φρονιμώτεροι μεταξύ των αντιπολιτευομένων, θα είνε, ότι ο Δημήτριος Γούναρης, είνε ο καλλίτερος προστάτης, τον οποίον σήμερον έχουν απέναντι της καθημερινώς ογκουμένης αγανακτήσεως του Ελληνισμού ολοκλήρου. […] Αυτή είνε η αληθής κατάστασις, την οποίαν δεν βλέπουν, δυστυχώς δι’ αυτούς, οι βενιζελικοί. Διότι, εάν την έβλεπον, θα εγνώριζον τους κινδύνους, τους οποίους θα διατρέξουν εκ της ανατροπής του κ. Γούναρη»

Η ΚΑΚΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΙΣΜΟΥ

ΕΣΤΙΑ

• ΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΥΑΝΚΑΡΕ

«Ασαφέστερος κάπως υπήρξεν ο κ. Πουανκαρέ εις το Ανατολικόν ζήτημα. Η έκθεσίς του περιωρίσθη εις πολύ γενικάς γραμμάς. Η προσπάθεια του τερματισμού της Ελληνοτουρκικής ρήξεως είνε βεβαίως και της Αγγλίας πόθος. […] Εκ των δηλώσεων, εν τούτοις, του κ. Πουανκαρέ δεν φαίνεται καθαρά ποίον δρόμον θ’ ακολουθήση ούτος εις το ζήτημα της συνθήκης της Αγκύρας»

ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ

• Η ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑ

«Είνε προφανές ότι παν μικρόν Κράτος οφείλει να λαμβάνη πρωτίστως υπ’ όψιν τα συμφέροντα των άλλων Κρατών και να επιδιώκη τον μάλλον δυνατόν συγκερασμόν των ιδίων συμφερόντων προς τα ξένα. Τούτο δε και αποτελεί την όλην δυσχέρειαν της διαχειρίσεως των ζητημάτων. Αλλά την υποταγήν ταύτην και τον συγκερασμόν τούτον δέον να ασκώσιν εν πλήρει ελευθερία τα μικρά Κράτη. Δέον να ώσιν απολύτως ελεύθερα εις την αναζήτησιν και ικανοποίησιν των συμφερόντων των. Δέον να έχωσι απόλυτον την ελευθερίαν όπως εκλέγωσι το Κράτος εκείνο ή τα Κράτη εκείνα εις τα οποία θα είνε διατεθειμένα να προσφέρωσι την θυσίαν της αυτοτελείας των, την υποτέλειάν των. Και εδώ είνε η θεμελιώδης διαφορά της αυτοτελείας όπως την εννοούμεν ημείς. Και της υποτελείας όπως την εννοεί ο Βενιζελισμός»

ΠΑΤΡΙΣ

• ΕΙΡΗΝΗΝ, ΑΛΛ’ ΟΧΙ ΑΤΙΜΟΝ

«Είνε ώρα να θέση τα ζητήματα σαφώς ο κ. Γούναρης προτού συντελεσθούν συμφοραί, αι οποίαι άλλως πως ίσως θα ημπορούσαν να προληφθούν. Δεν έλαβε καμμίαν εξουσιοδότησιν ο κ. Γούναρης να παραδώση την Σμύρνην. Και απατάται πιστεύων ότι εξαντλών επί μάλλον και μάλλον τον Λαόν θα λάβη ευχερώς την εξουσιοδότησιν ταύτην. Ο Λαός ποθεί την ειρήνην, αλλ’ όχι τόσον άτιμον όσον του την προφέρουν οι κυβερνήταί του»

• ΠΕΝΘΟΥΜΕΝ ΤΗΝ Β. ΗΠΕΙΡΟΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΩΜΕΝ ΠΟΤΕ !

ΠΟΛΙΤΕΙΑ

• ΟΙ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ ΤΩΝ ΑΛΥΤΡΩΤΩΝ ΜΕ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ

ΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗΝ ΤΟΥ κ. ΜΕΤΑΞΑΚΗ – Η ‘’ΔΙΑΦΩΤΙΣΙΣ’’ ΤΩΝ ΟΧΛΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ – ΟΙ ‘’ΑΛΑΝΘΑΣΤΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ’’ – Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΠΡΟΫΠΑΝΤΗΣΙΝ ΤΟΥ κ. ΜΕΤΑΞΑΚΗ ΕΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΖΑΝ

‘’ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΔΟΣΤΕ ΧΡΗΜΑ – ΜΗ ΡΩΤΑΤΕ ΓΙΑΤΙ’’

ΠΡΩΙΝΗ

• Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΛΗΣΜΟΝΕΙ

«Το έτος το παρελθόν, είνε αληθώς έτος παρακμής διά τον Βενιζελισμόν, αλλά παρακμής οικτράς και επονειδίστου. […] Τώρα φωνασκεί και συκοφαντεί, όχι όπως οι κατάδικοι, αλλ’ όπως οι υπόδικοι. Διότι υπόδικος είνε απέναντι της κοινής γνώμης. Εάν η Λαϊκή οργή τον εκρήμνισεν από της Κρατικής διαχειρίσεως, ο Λαός δεν τον εδίκασεν ακόμη. Το έτος τούτο, έτος οικτράς παρακμής διά τον Βενιζελισμόν, υπήρξε και έτος της υποδικίας του»

• ΠΩΣ ΑΠΕΣΥΝΕΘΕΣΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

• ΜΙΑ ΚΑΚΟΗΘΗΣ ΣΥΓΧΥΣΙΣ

«Όχι! Συμμαχία και υποτέλεια δεν είνε διόλου ισοδύναμα. Ο δε Λαός ανατρέψας τον κ. Βενιζέλον (…) ουδόλως εστράφη κατά των Συμμάχων του. […] Αλλ’ ο Βενιζελισμός δημιουργών αυτήν την σύγχυσιν, ο Βενιζελισμός φέρων εις το μέσον διαρκώς τοιαύτην συζήτησιν αποβλέπει και εις άλλο τι. Εις την ανακοπήν του έργου της άρσεως των παρεξηγήσεων το οποίον εν Λονδίνω απέφερε καρπούς, το οποίον αργά ή γρήγορα θα φέρη καρπούς και εν Παρισίοις»

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

• ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΣΚΑ

«Όλος ο αγών των αστικών κομμάτων, των προσωπικών φατριών που από εκατονταετίας τώρα κυβερνούν την Ελλάδα γύρω εις αυτό το σημείον στρέφεται. Γύρω εις τα ‘’εθνικά ζητήματα’’. Κατορθώνουν να πείσουν τον λαόν, ότι δεν έχουν άλλην φροντίδα, ότι δεν έχουν άλλην σκέψιν, από την εξυπητέτησιν των εθνικών τούτων συμφερόντων. […] Γι’ αυτούς πατρίς και εθνικά συμφέροντα είνε η μάσκα που τους χρειάζεται για να κρύβουν από τον λαόν την ποταπότητά των, για να προσδίδουν μορφήν αγώνος ιδεολογικού εις ό,τι δεν είνε παρά χυδαία του λαού κομματική εκμετάλλευσις»

ΣΚΡΙΠ

• ΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΠΟΥΑΝΚΑΡΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
• ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ

«Μακρά, σύντονος και προσχεδιασμένη σατανικώς εργασία ενεφάνισεν εις τους Έλληνας της Κωνσταντινουπόλεως τον Βενιζελισμόν ως τον μόνον, προγραμματικώς, εργαζόμενον διά την πραγματοποίησιν των εθνικών ονείρων […] Δεν υπήρξε ψεύδος, δεν υπήρξε συκοφαντία, δεν υπήρξεν ατιμία, την οποίαν δεν μετεχειρίσθησαν οι ελεεινοί αυτοί πατριδοκάπηλοι προς διαστροφήν της αληθείας και παραπλάνησιν των αγαθών Ελλήνων της Πόλεως. […] Δεν έχουσι μόνον δικαιώματα, αλλά και καθήκοντα απέναντι του Έθνους, εις την άρχουσαν θέλησιν του οποίου οφείλουν να υποτάσσωνται, όπως όλοι οι άλλοι Έλληνες»

ΣΦΑΙΡΑ

• Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΟΔΟΣ

«Εφ’ όσον η Ελλάς δεν υποβλέπει εις την κατάκτησιν νέων τουρκικών εδαφών, δεν έχει κανένα λόγον να προβή εις επιθέσεις. Της αρκεί ότι κρατεί ισχυρώς και χωρίς φόβον να καμφθή, τα κυριευθέντα Τουρκικά εδάφη. Το μόνον πιθανόν είνε, ότι ο θορυβοποιός Κεμάλ θ’ αποπειραθή ίσως απεγνωσμένην απόπειραν διασπάσεως του Ελληνικού μετώπου. Αλλ’ όταν μία ή δύο απόπειραί του συντριβούν, όπως είνε βέβαιον, επί των ακλονήτων γραμμών των Ελληνικών λογχών, κατ’ ανάγκην θα παραμείνη ήσυχος, τρεπόμενος και πάλιν εις τας διπλωματικάς εκστρατείας. Διά τούτο η Ελλάς αναμένει ήρεμος την κυοφορουμένην εξέλιξιν των γεγονότων»