Οι εκδόσεις Παπαδόπουλος προτείνουν στους μικρούς αναγνώστες

Οι εκδόσεις Παπαδόπουλος προτείνουν βιβλία για μικρότερα αλλά και μεγαλύτερα παιδιά, αχώριστους καλοκαιρινούς συντρόφους.

ΤΟ ΒΡΗΚΑ! Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΦΕΥΡΕΣΗ

«Θα το δεις, Μέρφι, θα έρθει μια μέρα που η εφεύρεσή μου θα αλλάξει τον κόσμο! Θα φωνάξω, τότε δυνατά: ΤΟ ΒΡΗΚΑ!»
Αυτό δηλώνει ο εφευρέτης Μάξιμος Φλου στον σκύλο του Μέρφι και παρόλο που διαθέτει αξιοθαύμαστο πάθος και αφοσίωση, προς το παρόν, το έργο του έχει αποφέρει μερικές όχι και τόσο χρήσιμες εφευρέσεις, όπως έναν κόφτη για κολοκυθάκια που περιστρεφόταν με τιράντες παντελονιού και ένα ποτήρι που γέμιζε μόνο μέχρι τη μέση.
Μεγάλη φιλοδοξία του Μάξιμου Φλου παραμένει να δημιουργήσει τη μηχανή που βρίσκει ό,τι έχει χαθεί! Φιλοδοξία, αλλά και καημός, αφού ο ήρωας του βιβλίου είναι μονίμως αφηρημένος και περνά ώρες ατελείωτες μέσα σε ένα σπίτι όπου επικρατεί χάος! Μια μέρα που ο Μάξιμος Φλου βρίσκεται, ως συνήθως, κλεισμένος στη σοφίτα τελείως απροσδόκητα αρχίζει να αναφωνεί αλλεπάλληλα «ΤΟ ΒΡΗΚΑ!». Ο σκύλος Μέρφι προσπαθεί εναγωνίως να ανοίξει την κλειδωμένη πόρτα της σοφίτας προκειμένου να διαπιστώσει τι είναι αυτό που επιτέλους βρήκε ο ιδιοκτήτης του αλλά η απάντηση θα εκπλήξει και τους δύο!
Το βιβλίο ΤΟ ΒΡΗΚΑ! Η μεγάλη εφεύρεση του βραβευμένου συγγραφέα Θοδωρή Παπαϊωάννου, αποτελεί μια αστεία ιστορία που έχει σκοπό να μάθει στους μικρούς αναγνώστες (και να θυμίσει στους μεγάλους) πως συχνά αυτό που ψάχνουμε με πάθος το έχουμε ήδη βρει και πως ο χρόνος είναι το μόνο πράγμα που δεν πρέπει να χάνουμε! Την ιστορία «ντύνει» ευφάνταστα και πολυεπίπεδα η βραβευμένη εικονογράφος Μυρτώ Δεληβοριά.

Διαβάστε το πρώτο κεφάλαιο

ΚΥΚΛΑΔΕΣ. ΠΕΤΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Η ιστορία των Κυκλάδων από τα χρόνια που η Λητώ γεννούσε στη Δήλο την Άρτεμη και τον Απόλλωνα ως τις σημερινές μέρες του τουρισμού, με απλά και διασκεδαστικά στιχάκια, κατάλληλα για μικρά παιδιά. Το βιβλίο αποτελεί την ιδανική ευκαιρία για να γνωρίσουν οι μικροί αναγνώστες τα ηλιοκαμένα νησιά, την πολυτάραχη μοίρα τους και τον πλούσιο πολιτισμό τους! Είναι το νέο βιβλίο της σειράς «Η πρώτη μου Ιστορία».

Διαβάστε το πρώτο κεφάλαιο

ΕΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΡΑΜΜΑ

Κάποτε δεν υπήρχε ούτε τηλέφωνο, ούτε ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και όλα τα νέα ταξίδευαν με τα πόδια… ενός ταχυδρόμου! Όπως ήταν ο κύριος Κώστας, που για πολλά χρόνια μετέφερε γράμματα κι επιστολές ακόμα και στο πιο μακρινό σημείο ενός ολόκληρου νησιού, αφού ήταν ο μοναδικός ταχυδρόμος του. Και πλέον έφτασε η τελευταία μέρα που θα πάει στη δουλειά του κι έχει να παραδώσει ένα τελευταίο γράμμα…
Ο συγγραφέας Αντώνης Παπαθεοδούλου και η εικονογράφος Ίρις Σαμαρτζή, πολυβραβευμένοι και οι δύο, δημιούργησαν μαζί ένα μοναδικό παραμύθι για τα νέα, τις ιστορίες, τα αντίο τα ευχαριστώ και όλα όσα θέλουμε να μοιραζόμαστε, με γράμματα ή χωρίς. Το βιβλίο κέρδισε το Διεθνές Βραβείο Εικονογραφημένου βιβλίου Compostela ανάμεσα σε 240 έργα από 24 χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας.
Το βιβλίο κυκλοφορεί και σε όλες τις γλώσσες της Ιβηρικής Χερσονήσου (ισπανικά, πορτογαλικά, καταλανικά, βασκικά, γαλικιανά).

Διαβάστε το πρώτο κεφάλαιο

ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ

Ένα μυθιστόρημα για παιδιά από τον Σουηδό Marten Sanden που τιμήθηκε το 2015 με το Astrid Lindgren Prize. Η 11χρονη Τομασίν ζει εδώ και μερικούς μήνες στο σκοτεινό και γεμάτο σκόνη σπίτι της υπέργηρης θείας του παππού της μαζί με τον πατέρα της, τη θεία, τον θείο και τα ξαδέλφιά της. Καθώς η μακρινή ηλικιωμένη θεία βρίσκεται ετοιμοθάνατη στον τελευταίο όροφο, τα αδέλφια του πατέρα της τσακώνονται για την αξία του σπιτιού ενώ αυτός είναι κλεισμένος στον εαυτό του, πενθώντας τον θάνατο του μικρού αδελφού της Τομασίν. Ώσπου μια μέρα, η μικρότερη ξαδέλφη της, θα κάνει μια σημαντική ανακάλυψη: μια μεγάλη ντουλάπα γεμάτη με όλους τους καθρέφτες που λείπουν από το μεγάλο σπίτι. Και μέσα στους καθρέφτες, θα βρεθεί ένας διαφορετικός κόσμος – ένας κόσμος όπου ο καθένας μπορεί να ανακαλύψει όχι αυτό που επιθυμεί περισσότερο, αλλά αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη…
Το Ένα σπίτι χωρίς καθρέφτες έχει χαρακτηριστεί από τους κριτικούς ως ένα κλασικό μυστήριο του συγγραφικού στυλ των C.S. Lewis, Philippa Pearce και Maria Gripe, ενώ υπογραμμίζεται πως είναι «μια ιστορία για φαντάσματα που δεν έχει την πρόθεση να τρομάξει και που εξερευνά την προσπάθεια του ατόμου να ξεπεράσει την απώλεια αλλά και να βρει τον πραγματικό εαυτό του». Όλοι οι χαρακτήρες είναι άριστα δημιουργημένοι, γοητεύουν από την πρώτη στιγμή τον αναγνώστη και καθιστούν το βιβλίο μία μαγική περιπέτεια ενηλικίωσης για τη δύναμη της πίστης και την οικογενειακή αγάπη, που -εκφραζόμενη σωστά- λυτρώνει, θεραπεύει, σώζει.

Διαβάστε το πρώτο κεφάλαιο

ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ

«Κάποιοι άνθρωποι δεν πιστεύουν πως ακόμα και μία λέξη μόνο μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά. Μερικές λέξεις έχουν ανάγκη να βρίσκονται με άλλες λέξεις για να βγάλουν νόημα,κάποιες όχι. Τα λένε όλα, μα όλα, από μόνες τους. Και αυτό το ξέρω πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον».
Αυτή είναι η πραγματικότητα της 11χρονης Ελίζ που εξαιτίας μιας σπάνιας ασθένειας βλέπει, και κυρίως νιώθει, όλες τις λέξεις που τη χαρακτηρίζουν, να χαράσσονται πάνω στην επιδερμίδα της. Οι θετικοί χαρακτηρισμοί της προκαλούν μια ανακουφιστική αίσθηση ζεστασιάς, οι αρνητικοί όμως της προξενούν έντονη φαγούρα. Αυτή την ασθένεια η Ελίζ την αντιμετωπίζει από βρέφος, όταν όμως ξεκινήσει το γυμνάσιο θα διαπιστώσει πως το προστατευμένο σχολικό πλαίσιο της παιδικής της ηλικίας δίνει θέση σε ένα πιο σκληρό και μη ελεγχόμενο περιβάλλον. Και το κυριότερο, πως πλέον οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί η ίδια για τον εαυτό της αφήνουν το πιο έντονο σημάδι απ’ όλα.
Μέσα σε μια νέα πραγματικότητα, αφού εκτός από την εξέλιξη στην ασθένειά της, η Ελίζ βλέπει την κολλητή της να απομακρύνεται και το αγόρι που κάποτε ήθελαν να είναι μαζί να αποφασίζει πως δεν την αποδέχεται πια, εκείνη θα κάνει κάτι πραγματικά γενναίο: θα θέσει υποψηφιότητα για μια σημαντική διάκριση στο σχολείο. Μια διάκριση που θα συνοδευτεί από πολλές λέξεις φιλίας και θαυμασμού. Σύμμαχός της σε αυτή την προσπάθεια ένας άγνωστος αποστολέας που της στέλνει μηνύματα ενθάρρυνσης και της προσφέρει έμπνευση. Μέχρι το τέλος αυτής της πολυκύμαντης χρονιάς η Ελίζ θα λάβει ένα πολύτιμο μάθημα για τη δύναμη των λέξεων και το ρόλο που παίζει η δική της προσωπικότητα στην επιρροή που ασκούν πάνω της.
Το Λέξεις που πονάνε είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα που περνά μηνύματα ενάντια στο bullying αλλά πρωτίστως αγγίζει με έναν ευαίσθητο, εστιασμένο και συνάμα απαλό τρόπο το ζήτημα της μειωμένης αυτό-αποδοχής, που ειδικά κατά τη διάρκεια της προ-εφηβείας και εφηβείας λαμβάνει γιγάντιες διαστάσεις.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι αναγνώστες του βιβλίου μπορούν να ταυτιστούν με την Ελίζ ακόμα και αν στη ζωή τους δεν χρειαστεί να έρθουν αντιμέτωποι με τον κοινωνικό αποκλεισμό και το χλευασμό που επιφέρει μια περίεργη ασθένεια. Συνακόλουθα, οι χαρακτήρες που πλαισιώνουν την ηρωίδα, από τους υπερπροστατευτικούς γονείς της, μέχρι τους καθηγητές της, τους παλιούς φίλους που αλλάζουν στάση απέναντι της, τους δημοφιλείς μαθητές που την υποτιμούν και τους νέους συμμάχους, αποτελούν όλοι καθρέφτες που λίγο – πολύ όλοι οι αναγνώστες έχουν αντικρίσει ή θα αντικρίσουν κατά τη διάρκεια της σχολικής αλλά και της ενήλικης ζωής τους. Εξάλλου, όπως η ίδια η Ελίζ διαπιστώνει σε κάποια φάση: «Ίσως όλοι να έχουμε στο μυαλό μας λέξεις που μας τρώνε μερικές φορές».
Το Λέξεις που Πονάνε έχει ήδη λάβει πολύ θετικές κριτικές και συστήνεται ανεπιφύλακτα στους αναγνώστες που βιώνουν την απότομη μετάβαση από τη σχολική στην εφηβική ηλικία.

Διαβάστε το πρώτο κεφάλαιο

ΠΡΟΟΔΟΣ: ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΝΑ ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Κάθε πέρσι και καλύτερα; Μάλλον όχι… και ο Johan Norberg έχει τις αποδείξεις!
Εν έτει 2016 ο Ντόναλτ Τραμπ στηρίζει την προεκλογική του εκστρατεία στο φόβο και τη νοσταλγία και γίνεται ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Λίγους μήνες νωρίτερα το 58% των Βρετανών ψήφισε υπέρ της αποχώρησης της χώρας τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τις σφυγμομετρήσεις να καταδεικνύουν πως το Brexit επικράτησε χάρη σε ανησυχίες και φόβους για το μέλλον.
Ο Σουηδός συγγραφέας Johan Norberg, παρ’ ό,τι η χώρα του έχει ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα της Ευρώπης, ανακάλυψε πως περισσότεροι από το 50% των συμπολιτών του συμμερίζονται την άποψη ότι «στην κοινωνία επικρατούν αφόρητες συνθήκες». Το 1955 όμως, μόνο το 13% των Σουηδών πίστευε το ίδιο! Αντιλαμβανόμενος πως οι «παλιές καλές μέρες» έχουν εξιδανικευτεί υπερβολικά, ο συγγραφέας, αντλώντας από την ιστορία και τη στατιστική, έγραψε ένα βιβλίο με το οποίο στοχεύει στη συνειδητοποίηση της προόδου που έχει επιτύχει το ανθρώπινο γένος, η οποία τελικά λειτουργεί ως αντίδοτο στην κακή μνήμη και κατά επέκταση στη δημαγωγία.
Στο Πρόοδος: Δέκα λόγοι να ανυπομονούμε για το μέλλον ο Johan Norberg αναλύει σημαντικά ζητήματα και έννοιες που αποτελούν βασικούς πυλώνες της κοινωνίας όπως η περίθαλψη και το προσδόκιμο ζωής, η καταπολέμηση της βίας, η ισότητα των φύλων και των ευκαιριών, η ελευθερία, το περιβάλλον, χρησιμοποιώντας στατιστικά στοιχεία από τα Ηνωμένα Έθνη, την Παγκόσμια Τράπεζα και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Μέσα από αυτή την ανάλυση ο συγγραφέας καταδεικνύει πως η ενημέρωση που παρέχουν τα μέσα ενημέρωσης δεν αρκεί για την εξαγωγή συμπερασμάτων αν δεν φιλτράρεται μέσα από την ιστορία και τη στατιστική. Παράλληλα εξετάζει ψυχολογικές προκαταλήψεις που εμποδίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο να αντιληφθεί πως αυτό που βιώνουμε σήμερα ως κανόνα κάποτε αποτελούσε εξαίρεση.
Τεκμηριωμένο, εύστοχο, ωφέλιμο και αισιόδοξο, το βιβλίο Πρόοδος κατορθώνει μέσα από το κατανοητό ύφος του να λειτουργήσει ως υπενθύμιση όλων όσων έχει πετύχει το ανθρώπινο γένος, αλλά και ως προειδοποίηση πως η πρόοδος δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη γι’ αυτό και οφείλουμε να γυρίσουμε την πλάτη στην καταστροφολογία και να επιλέξουμε το μονοπάτι της αφύπνισης και της ουσιαστικής πληροφόρησης.

Διαβάστε το πρώτο κεφάλαιο